دانلود نرم افزار SWMM 5.2.3
ورژن 5.2.3
مدلسازی سیلابهای شهری با مدل بارش-رواناب SWMM
امروزه جهت شبیه سازی فرآیندهای هیدرولوژیکی و هیدرولیکی جمع آوری و دفع رواناب های سطحی که شامل چرخه آب از زمان بارش، تشکیل رواناب و روندیابی آن و در نهایت طراحی و ارزیابی سیستم های جمع اوری آبهای از مدلهای رایانه ای استفاده می گردد. اساسی ترین تصمیم در ایجاد یک مدل شبکه ای، درصد پیچیدگی موردنیاز یک شبکه می باشد. در سیستمهای بزرگ، مدل کردن کلیه اجزای شبکه (لوله ها، منهول ها و غیره) عملاً غیرممکن است. محدودیتهای زمان و بودجه در کنار کمبود اطلاعات ورودی مناسب، مدلسازان را ناگزیر نموده است تا جهت ایجاد مدلی ساده تر که رفتارهای هیدرولوژیکی و هیدرولیکی را نیز به حد کافی نشان دهد، فرضیاتی را به کار ببرند. دو روش متداول جهت ساده سازی، عبارت از طرحریزی مجرا و ترکیب زیرحوضه ها می باشند. طرحریزی مجرا، شامل حذف چندین مجرا در یک سیستم جهت کاهش پیچیدگی مدل می باشد. ترکیب زیرحوضه ها شامل ترکیب چند زیرحوضه کوچکتر در زمانی است که تعداد زیادی زیرحوضه جهت تحلیل وجود داشته باشد.
تحقیقات صورت گرفته در زمینه استفاده از این فرضیات، نشان داده اند که طرح ریزی مجرا ممکن است باعث تغییر در پیک هیدروگراف خروجی و نیز ایجاد تأخیر در زمان رسیدن به اوج شود. طرح ریزی مجرا، در حقیقت جریان سیلابی را به جریان مجرا تبدیل میکند که در این صورت رواناب در یک سطح زبرتر با سرعت کمتر، اجازه نفوذ بیشتری را خواهد داشت و همین امر سبب کاهش پیک هیدروگراف می شود. علاوه بر این، حذف مجرا از سیستم، ظرفیت ذخیره سیستم را کاهش می دهد و ممکن است در پیک هیدروگراف خروجی اثر بگذارد. به طوریکه در مقایسه با زمانی که کل مدل بررسی می شود، دبی پیک هیدروگراف خروجی را افزایش دهد.
استفاده از ترکیب زیرحوضه ها جهت کاهش پیچیدگی حوضه، تمام جزئیات پیچیده و بغرنج زیرحوضه را از بین می برد و رواناب را تنها بر روی یک طول جریان سطحی شبیه سازی می کند. این شبیه سازی به طور مشخص پیک هیدروگراف را کاهش می دهد، زمان رسیدن به اوج هیدروگراف را افزایش داده و حجم کل رواناب را کاهش می دهد. در مطالعات حاضر از آنجائی که مساحت حوضه کم می باشد و شبکه موردنظر پیچیده نیست، می توان کل حوضه را با تعداد زیرحوضه مناسب جهت افزایش دقت در شبیه سازی استفاده نمود. منظور از پیچیدگی، وجود کانالهایی با اشکال و ابعاد مختلف، سازه های کنترل (دریچه ها سرریزها، روزنه ها) و . . . در سیستمهای جمع آوری رواناب و وجود تأسیسات مختلف (نظیر ایستگاه پمپاژ) در شبکه های فاضلاب می باشد. روشی که در بسیاری از مطالعات برای شبیه سازی فرایند بارش- رواناب مدنظر است، استفاده از مدل استانداردی به نام SWMM می باشد. این مدل حدود ۳۵ سال پیش به سفارش سازمان حفاظت محیط زیست ایالات متحده (EPA) و در قالب یک طرح تحقیقاتی پرهزینه تهیه شده و از آن زمان تاکنون، به طور مداوم اصلاح و تقویت گردیده است. این مدل یکی از معروفترین ابزارهای موجود برای مطالعه سیستمهای فاضلاب و دفع سیلابهای شهری محسوب میشود.
هم اکنون، مدل SWMM، در اغلب کشورهای صنعتی به عنوان یک ابزار اصلی برای طراحی و ارزیابی شبکه های جمع آوری، انتقال و تصفیه فاضلابهای اراضی شهری به کار می رود. سازمان حفاظت محیط زیست ایالات متحده (EPA)، استفاده از مدل SWMM را در پروژه های ذیربط الزامی داشته و به طور قانونی، آن را به یک استاندارد مبدل کرده است. این مدل قابلیت شبیه سازی شبکه های پیچیده را در حوضه های آبریز با تعداد دلخواه زیرحوضه دارا بوده و می تواند هر نوع سیستم جمع آوری فاضلاب و رواناب سطحی را با هر سطح پیچیدگی شبیه سازی نماید. استفاده از این مدل، در اغلب کشورهای دنیا از جمله، استرالیا، چین، زلاندنو، آفریقای جنوبی، کانادا، آمریکای جنوبی و اروپا رایج است.
اين مدل توسط ” لويس- اي- روسمن” در بخش تأمين و منابع آب آزمايشگاه تحقيقاتي مديريت ملي ريسک (سينسيناتي، اوهايو) توسعه يافته و تحت شماره ۴۵۲۶۸ به ثبت رسيده و نسخه نهایي آن در سال ۲۰۰۴ ميلادي، به بازار عرضه شده است. لازم به ذکر است که، آزمايشگاه مذکور تحت حمايت آژانس حفاظت محيط زيست ايالات متحده ميباشد. مدل SWMM يک مدل ديناميک جهت شبيه‌سازي فرآيند بارش رواناب بوده و مي‌تواند براي يک بارش کوتاه و يا بلندمدت (پيوسته و دائم)،کيفيت و کميت رواناب را براي مناطق شهري مدلسازي نمايد. توسعه اين مدل از سال ۱۹۷۱ شروع شده و پس از آن چندين بار بصورت کامل بازنگري شده است.
دو فایل نصبی برای ویندوز های 32 و 64 بیتی در پوشه موجود است.
